Een maagverkleining wordt vaak gezien als een laatste middel om mensen met zeer ernstig overgewicht (obesitas) te helpen met afvallen. Daarvoor zijn er verschillende ingrepen mogelijk, zoals een gastric bypass of een maagballon.
Toch vinden sommige deskundigen een maagverkleining een fysieke oplossing voor een psychisch probleem. Lees in dit artikel wat er allemaal komt kijken bij een maagverkleining en of een maagverkleining daadwerkelijk een laatste oplossing is voor gewichtsverlies.
Wat is een maagverkleining?
Een maagverkleining is een operatie waarbij de maag in omvang wordt verkleind. Door de maag te verkleinen kan deze minder voedsel opnemen en zal de patiënt een grotere kans hebben om af te vallen.
Er zijn verschillende ingrepen om de maag te verkleinen zoals:
- Gastric bypass (maagomleiding)
- Mason-gastroplastie (verticale maagverkleining)
- Sleeve-gastrectomie (stuk maag wordt weggehaald)
- Maagbandje (siliconenbandje dat de maag verkleint)
- Maagballon (met vloeistof gevulde ballon dat de maag verkleint)
- Endobarrier (een soort mouw die om de slokdarm wordt geplaatst)
De ene ingreep neemt meer risico’s met zich mee dan de ander. Toch kiezen steeds meer mensen voor een maagverkleining ondanks deze risico’s. In 2007 waren er namelijk nog maar zo’n 1500 mensen die onder het mes gingen. Het afgelopen jaar is dit aantal omhoog gegaan tot 9000 mensen per jaar.
Klik hier om het gezonde afslank weekmenu incl. recepten en boodschappenlijstje te downloaden.
Risico’s van een maagverkleining
Zoals bij elke operatie zijn er risico’s aan verbonden, en dus ook voor een maagverkleining. Een maagverkleining is relatief gezien een grote ingreep, dus zijn de risico’s ook niet klein. Je moet rekening houden met de volgende complicaties:
- Trombose
- Infecties
- Nabloeding
- Lekkage
- Ademhalingsproblemen
- 2% kans op sterfte bij gastric bypass
Nadelen van een maagverkleining
Naast de risico’s die tijdens of vlak na de operatie kunnen optreden, zijn er nog meer nadelen die voor langere tijd kunnen aanhouden of zelfs voor de rest van je leven niet meer verdwijnen. Dit zijn zaken zoals:
- Ernstige voedseltekorten
- Voedingsintolerantie
- Misselijkheid / braken
- Aanhoudende diarree
- Alleen mogelijk om kleine maaltijden te eten
Wanneer kom je in aanmerking voor een maagverkleining?
Je komt in aanmerking voor een maagverkleining als je aan de volgende voorwaarden voldoet:
- Je hebt een BMI van 40 of hoger
- Alle andere methoden om af te vallen hebben niet geholpen
- Je bent over het algemeen goed gezond
- Het team van behandelend artsen zien geen bezwaar tegen de operatie
De mensen die in aanmerking komen voor een maagverkleining krijgen de keuze om de risico’s en nadelen van de ingreep te vergelijken met de gezondheidsrisico’s die ze zouden krijgen als ze niets doen aan hun overgewicht. Zo komen zij soms tot de conclusie dat een maagverkleining de beste optie is om een gezonder en langer leven te kunnen lijden.
Ervaringen van mensen met een maagverkleining
Mensen die een gastric bypass operatie hebben laten doen, verliezen gemiddeld meer dan 50 kilo (bron). Zij voelen zich in het begin beter, actiever en nemen aanzienlijk veel minder medicatie tegen obesitasgerelateerde gezondheidsproblemen (diabetes, hoge bloeddruk, slaapapneu, enz).
Toch laten de ervaringen zien, dat na een jaar de kilo’s er vaak weer aankomen (bron). De maag wordt dan toch weer wat groter en het hongerhormoon ghreline, werkt na ongeveer 9 maanden weer zoals voor de ingreep.
Bij een maagballon is het ongeveer hetzelfde verhaal. Wanneer de maagballon in de maag zit, wordt er minder gegeten. Uiteindelijk moet de maagballon er toch weer uit, en komt ook het overgewicht weer terug.
Er zijn ook ervaringen van mensen die wel blijvend op gewicht kunnen blijven na een maagverkleining, maar andere ongemakken er voor terug hebben gekregen, zoals een paar keer per dag diarree (bron), of pijn na het eten van een te grote maaltijd. Als zij terug in de tijd zouden kunnen gaan, dan hadden ze wellicht toch niet voor een maagverkleining gekozen.
Wordt een maagverkleining vergoed?
Om voor een maagverkleining vergoeding in aanmerking te komen moet je hieraan voldoen:
- Je moet minimaal een jaar lang een intensief traject hebben gevolgd om onder begeleiding tot een gezondere leefstijl te komen.
- Een BMI hebben van 40 of hoger. Ligt je BMI tussen de 35 en 40? Dan bieden zorgverzekeraars alleen een vergoeding voor een maagverkleining als je bijkomende gezondheidsklachten hebt, zoals hart- en vaatziekten of diabetes.
De maagverkleining wordt vergoed vanuit de basisverzekering. Daarom valt dit onder je eigen risico. Heb je nog niet je volledige eigen risico gebruikt, dan zal je zelf een deel moeten betalen.
Verder geldt geen wettelijke eigen bijdrage voor een maagverkleining. Wat niet wordt vergoed is het plaatsen van een maagballon of een endobarrier.
Waarom een maagverkleining niet de oplossing is voor gewichtsverlies
Overgewicht ontstaat in bijna alle gevallen uit teveel eten en door verkeerd te eten. Alleen dat is vaak een gevolg van een dieper liggend probleem. Namelijk onvrede of jezelf, weinig zelfvertrouwen en veel negativiteit in je hoofd.
Dit allemaal zorgt ervoor dat je minder plezier hebt in het leven! En plezier is zo ontzettend belangrijk voor een gelukkig leven en een gezond lijf.
Eten geeft plezier, hoort plezier te geven en draagt bij aan je geluk. Alleen als eten het enige is waaruit je geluk haalt, dan is het logische gevolg, dat je hieruit teveel plezier gaat halen, waardoor je dus teveel en te ongezond gaat eten.
Een psychisch probleem dus! En toch wordt er vaak een fysieke oplossing voor gezocht, in de vorm van een maagverkleining.
Of heb je gehoord dat het toch wel een fysiek probleem kan zijn, omdat je slechte genen zou hebben? Dat is een excuus wat niet meer gebruikt kan worden. Sinds kort is namelijk bewezen dat je genen soort van uit en aan kan zetten (bron).
Mensen moeten beseffen dat een maagverkleining de eetproblematiek niet oplost en ook niet gelukkiger maakt. Als je ongelukkig het ziekenhuis ingaat, kom je er niet gelukkig uit.
Niemand zou dus maagverkleining moeten overwegen, maar zouden hun emoties met eten moeten aanpakken om zo van hun overgewicht af te komen, hoe moeilijk dat ook is. Alleen dan zullen ze echt een gelukkig, opgelucht en een trots gevoel krijgen en vasthouden.
Geluk zit in jezelf en niet in een verkleining van de maag!
Tip: Ik heb een artikel geschreven over waarom gemotiveerde mensen met overgewicht het maar niet lukt om af te vallen: Het Raadsel: Waarom Val Ik Niet Af Met Weinig Eten (1500 kcal dieet)?
nou over eet problemen dat is totaal niet waar want ik kom gewoon kilos aan en ik eet gewoon 3 keer perdag drink veel water fiets veel loop veel en ik val niks af ja alleen als ik stres heb heel veel stres dan wel maar binnen 3 maanden zaten de 38kilos er zo weer aan dus bull shit wat daar staat want hoe kom ik dan aan die kilos
Ik eet ook 3 x per dag heel gezond, ga nooit naar een fast food restaurant. daarnaast heb ik zoveel diëten geprobeerd maar niets helpt (ik val wel af maar kom heel snel weer bij, en met een extraatje erbij). velen zullen zeggen elke pondje komt door het mondje, maar denk ook eens aan al die verborgen troep die je naar binnen werkt, die verwerkt zitten in ons voedsel, z.a brood, sap, sauzen.
Ik ben ok dik ik ben 35 jaar ik 160 ik weeg 90 kilo ik moet afvallen ik ben deabeties ik ga n maagverkleining doen ik heb 21 juni asepraak kom ik in aanmerking voor een maagverkleining ik weet niet spannende ik heb alles geprobeerd om aftefalen kokt niet ik haat mij zalef ik heb probleem met mijn benen met mijn rug voor mij dat is laatste kans om afalen
Juist het het zelfde . Door rug klachten kreeg ik cortizone nu 14 jaar terug ik kwam van gewicht 65 naar 90 op 9 maanden en ik ben maar 1.60 in lengte . Nooit heb ik dit gewicht echt kwijtgeraakt dieeten ja meer dan 20 verschillende sporten alle dagen non stop starte met 30 min per dag verloop van tijd deed ik echt 4 uren opwarming cardio noem maar op lopen eet kleine portis 4 a 6 keren per dag volkoren vers fruit groenten zelfs een psychologe gehad dietiste in begin viel ik af ja door t sporten en weinig eten . Werd ziek te weinig voedingstoffen plus vitamine allemaal via dokters . Resultaat 2 jaar later ik weeg nu 117 kilo en eet nu nog minder dan vroeger . Nu weeg ik meer maar ben wel gezond natuurlijk ja hartritme stoornis hielsporen costant zit ik met onstekingen en toch doe ik alles zelfs en te voet ben maar 39 leuk is anders
Kennelijk weet iedereen iets te vertellen over gewicht. Te zwaar of te licht. Het lichaam is meer dan psyche. En omdat de wetenschap nog niet zover is te weten hoe ons lichaam fysiek werkt ( bij lange na niet!!) is het dus maar voor een ieder om een idee te lanceren over waarom mensen mager of juist dik zijn. Hoe kwetsend kan dit zijn? Nergens is er een juiste onderbouwing te vinden! Gooi het er maar uit en (ver)oordeel maar. Zero tolerance. We zijn wie we zijn. Kijk eens naar het innerlijk van mensen dan zul je merken dat dun of dik we allemaal hetzelfde zijn. Problemen met onze gezondheid liggen besloten in ons DNA en onze gevoeligheid ieder individueel. Stress van de maatschappij en voedsel problematiek bij het maken ervan. Stoffen die eraan toegevoegd worden etc…waar sommige enorm op reageren bv. Het is een schande dat we mensen zelf de schuld geven zonder dat we eigenlijk weten waarover we praten.
Lekker kort door de bocht om zomaar te stellen dat een maagverkleining geen oplossing is voor overgewicht “omdat het een psychisch probleem is”. Dit wordt mijns inziens ook niet beweerd. Vaak tobben deze mensen al jaren en jaren met hun overgewicht. De operatie is daarom, samen met 1) gezond eten, 2) regelmaat en 3) lichaamsbeweging, een hulpmiddel om af te vallen. De operatie is een enorme stimulans om een nieuwe start te maken met je lichaam.
Ik heb hetzelfde probleem. Ik eet heel weinig, heb diabetes en een stent laten steken.
Ik wordt altijd zwaarder, als suikerspiegel te hoog is moet ik meer insuline spuiten, met gevolg stijging van gewicht.
Specialist vroeg laatst of ik er al eens aan gedacht om een maagverkleing.
Insuline is een dikmaker en ook sommige medicamenten maken je dik.
Waarom dan een maagverkleining laten doen, dat zal het dus ook niet helpen.
Hallo Lauren,
Even een vraag, heb je zelf wel eens overgewicht gehad, Obesitas? Zo aan je foto te zien niet. Ik kamp hier al mijn hele leven mee. Als 9 jarige liep ik al bij de diëtiste. Tal van diëten gedaan mij uit de naad sporten. Met resultaat maar door omstandigheden weer terug. Op mijn zwaarste woog ik 108 op laagste gewicht was 70. En dan word je nog als vete walvis uitgescholden.
Wat weet jij nou van het leven van een mens met overgewicht. En wat wij allemaal doen om slank te worden en te blijven. En dan durf je te zeggen dat het niets met aanleg, dat het puur met je psyche te maken heeft. Sode meter toch op. Wij hebben ons hele leven hier last van. We worden bedonderd door mensen die ons afslankpillen aanbieden die niet werken. Er word naar ons gekeken, gewezen, uitgescholden en gepest. Want het is onze eigen schuld dat wij zo vet zijn geworden.
Als dat het grootste deel van je leven je al overkomt dan is het toch van geen wonder dat je daar ongelukkig van word en psychische problemen van krijgt.
Laten we nou eerlijk zijn ieder van ons wilt zich lekker voelen in zijn vel en het is niet eerlijk verdeeld. Je hebt mensen die alles kunnen eten wat ze willen en geen grammetje aan komen. Maar wij moeten overal op letten en continue onze stinkende best doen willen wij afvallen en op gewicht blijven.
Dus als je nog nooit overgewicht of obees bent geweest dan weet je niet hoe het voor ons is en heb jij geen recht van spreken over wat wij wel of niet zouden moeten doen. Zoek liever uit hoe wij op een gezonde manier, zonder operatie wel slank kunnen worden en kunnen blijven zonder dat wij ons af hoeven te benen, honger moeten lijden of smerige shaken te hoeven drinken.
Niemand gaat voor zijn plezier onder het mes. En zouden graag zien dat het niet nodig zou zijn.
Hoi Anna,
Knap dat je aan mijn foto kan zien of ik obesitas heb gehad of niet. Als ik obesitas had gehad, dan kan ik nu toch gewoon slank zijn? Om een antwoord op je vraag te geven, ik heb wel een tijd gehad waarin ik 10 kilo teveel woog, maar dat kon je geen obesitas noemen.
Ik heb helemaal niet gezegd dat het probleem puur psychisch is bij mensen met obesitas. Wat ik wil duidelijk maken is dat er te weinig aandacht is voor de psychische kant van mensen met obesitas. Hiermee hoop ik de boodschap over te brengen dat als het afvallen via een diëtist niet lukt, dat een andere aanpak mogelijk betere resultaten oplevert.
Onlangs heb ik een artikel geschreven over mensen die weinig eten, maar toch niet afvallen. Hierin beschrijf ik duidelijk wat voor soort psychische klachten, dan wel lichamelijke stoornissen, hier aan ten grondslag liggen: https://factorvitaal.nl/waarom-val-ik-niet-af/.
Ik hoop dat je na het lezen van dit artikel meer duidelijk hebt. Sinds kort geef ik ook persoonlijk advies. Mocht je daarvoor interesse hebben, dan hoor ik het graag!
Voorheen verschuilde men zich vaak makkelijk achter de conclusie: Het zit in mijn genen, ik kan er niets aan doen dat ik te dik ben. Sinds er in de media regelmatig geschreven wordt aangegeven over het feit dat er veel verkeerde dingen gestopt worden in onze voeding….merk ik dat men zich nu steeds vaker verschuild achter de schuld van de voedingsindustrie. Kop in het zand steken noem ik dit. Men heeft zelf verantwoordelijkheid over de verzorging van zijn lichaam. Dat heet je lichaam onderhouden. Dit doe je door je wat meer te verdiepen in hoe je dat zo goed mogelijk kan. Ik lees dat er naar Laurens zijn foto gekeken wordt. En dat men daaruit opmaakt dat hij nooit dik zou kunnen worden. 🙂 Nou, die conclusie wordt er ook heel vaak over mij gemaakt. Maar neem maar van mij aan. Wanneer ik niet wil bewegen en van alles, constant, maar in mijn mond steek. Dan spaar ik ook mijn kilo’s op. (Waarschijnlijk zal ik boze reacties op mijn tekst krijgen. Dat zijn gemiste kansen bij deze beledigde mensen. Lees…..denk na…..denk eerlijk over jezelf na…..wie weet is die boosheid helemaal niet nodig. En ja, ik geloof best dat er mensen zijn die er niets aan kunnen doen door bv verplicht medicijn gebruik, genen, ziektes maar dat is maar een klein percentage van allen overgewicht hebben)
Dat zijn gemiste kansen bij deze beledigde mensen. Lees…..denk na…..denk eerlijk over jezelf na…..wie weet is die boosheid helemaal niet nodig. ….en kan men zijn voordeel hieruit halen. En voortaan met respect met zijn gezonde lichaam omgaan. Weg frustraties, terug energie. 🙂
hallo, ik ben sinds kindsbeen al een dikkertje geweest. Mijn ouders hebben vele dokters afgelopen om het probleem aan te pakken, steeds weer andere pillen, diëten. Op mijn 10 ging ik 3 x per week gedurende 2 jaar, naar een doktersgemeenschap waar ik moest sporten, dan massage met allerlei apparaten, kasten met verwarmende lampen, electroden overal op mijn lichaam, een dieet volgen : verplicht alle dagen beefsteak te eten, 6 stukken fruit = 3 appels granny smith en 3 appelsienen of 6 appels of 6 appelsienen. Mijn mond stond regelmatig met aften van die zure granny appels. Papa kocht het fruit per kist, zoals een winkel. In den beginne viel ik wat af, 5 kg. En… na 2 jaar ipv afvallen kwam ik weer aan. Verschrikkelijk! Al mijn vriendinnetjes aten snoep en ik mocht er niet aankomen, maw van er naar te kijken werd ik al dikker. Wat zei de dokter toen :” ik geloof dat het fruit haar doet verdikken.” Ik keek mijn ouders aan en zag hun woede zo op hun gelaat. Ze hebben mij bij de hand genomen en mijn mama zei : “U noemt zich dokter, wel u hebt er geen verstand van. Wij en onze dochter hebben uw advies volledig opgevolgd en dat is dan uw resultaat = zij verdikt van het fruit. Salut, wij zijn hier weg en komen nooit meer terug. Gedaan met uw zakken te vullen op de rug van onze dochter.” Daarna heb ik nog vele dokters gezien, overal was het hetzelfde : uw kind eet te veel ! tot we zeiden wat ik at dan zaten ze daar met een gezicht van ongeloof en een blik van “je liegt”. Op mijn 16e ging ik naar een dokter en die mij deed vermageren met het geven van spuiten + pillen slikken en diëten. Ik verloor 12 kg op enkele maanden, gevolg : zenuwinzinking. En daarna kwamen de kilos er weer bij. Op mijn 20 trad ik in het huwelijk, een huwelijk waarin veel miserie, leugens en bedrog gebeurde door mijn echtgenoot. De kilo’s vlogen er aan. Op mijn 26 deed ik 14 dagen een nul-kuur, omdat er een operatie moest gebeuren. Ik moest eerst vermageren vooraleer ze wilden opereren. Ik heb toen wel de opmerking gemaakt : ” dus indien ik een dringende operatie nodig heb, dan kan dat niet omdat er door het teveel van vet, teveel risico’s aan verbonden zijn. Eerst vermageren dan opereren. M.a.w. crepeer !!” Ik ben op die 14 dagen 12 kilos verloren, wat geweldig was voor mij, maar dit kon ook niet anders : 14 dagen leven op water en verder niets. Opgepast : je hoort mij hierover niet klagen, ik ging akkoord om deze kuur te doen en wist waar ik voor stond. Ennn… ik had “geen honger”!! Echt waar, ik lieg hierover niet. Je wordt dagelijks gecontroleerd, bloed, urine,… en het minste dat je zou eten zou men opmerken. Als je een nul-kuur gaat doen moet je de knop gewoon omdraaien en beseffen dat je niets te eten krijgt, geen eten mag meebrengen, gewoonweg zeggen “ik heb niets dus ik kan ook niets eten”. Ik had er echt geen probleem mee. Maar na die 2 weken kom je terug in het dagelijkse leven, moet je gaan werken en moet je terug eten binnen nemen anders val je flauw. Zelf al is het niet veel toch komt je gewicht er heel snel weer bij en zelfs nog meer, en dat doet pijn aan je hart. Op mijn 28 verliet mijn echtgenoot mij, hij had die ontmoet terwijl ik in de kliniek lag voor de nul-kuur. Ik ben er zelf achter gekomen en ik durf u zeggen dat dit een mes in je hart is. Ik verloor toen 25 kilos op 6 weken tijd. Ik moest dagelijks bij mijn ouders gaan eten, at eigenlijk meer dan ervoor. Mijn enige troost was, het heeft toch tot iets gediend. Mijn huwelijk is gedaan, ik verga van verdriet, maar het is niet voor niets geweest, ik ben toch 25 kilo kwijt. Natuurlijk na een tijd kwamen deze er terug bij en zelfs meer. Papa is overleden in 1997 en terug verloor ik enkele kilos, maar zelfde resultaat, kwamen er terug dik bij. Begin 2017 overleed Mama, waar ik sinds het overlijden van Papa ging bijwonen, zo waren geen van beiden alleen. We waren gelukkig elkaar te hebben maar haar overlijden was voor mij zeer zwaar. Ik stond daar nu alleen. Mijn steun en toeverlaat was er niet meer. Ik ben op enkele maanden 10 kilos verloren. Nu 14 maanden later moet ik echt oppassen of de kilos zouden er stilaan terug bijkomen. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ik dit kan tegenhouden anders zal ik verplicht zijn een operatie te ondergaan. Ik ben al heel mijn leven in strijd met zwaar overgewicht en enkel bij “miserie” vermager ik. Ik heb gelukkig goede vrienden die me accepteren zoals ik ben, maar ik voel me niet prettig in mijn vel. Ik zou ook eens graag “normaal” zijn. Ik moet alles nog goed overwegen en een plaats laten vinden zodat ik me sterk genoeg voel om de stap te zetten.
Sorry indien ik jullie met mijn verhaal heb opgezadeld, maar ik wil hiermee de mensen laten weten dat we niet altijd overgewicht hebben door “veel te eten”. Stress was en is bij mij de grote boosdoener, en ook bij vele anderen. Veel mensen zouden niet kunnen leven en werken met wat ik eet, ik zit in onze kantine met een klein doosje met mijn boterhammetje terwijl al de anderen drie en vier maal zoveel eten. Soms walg ik bij het zien wat sommige mensen verteren, maar zij kunnen er maar van genieten.
De referentie die moet onderbouwen dat het gewicht weer terugkomt klopt niet. Dat is namelijk een studie in partners van de persoon met een maagverkleining.